Refleksje przed Bożym Narodzeniem

Z okazji Świąt Bożego Nar­o­dzenia życzę wszys­tkim radoś­ci, poko­ju oraz optymiz­mu płynącego z fak­tu nar­o­dzenia Syna Bożego, Daw­cy życia i Zwycięz­cy śmierci.

Cieszy mnie ros­ną­ca licz­ba osób, które angażu­ją się w Duchową Adopcję Dziec­ka Poczętego. Przy­pom­nę, że Duchowa Adopc­ja jest mod­l­itwą w intencji dziec­ka zagrożonego zabi­ciem w łonie mat­ki. Trwa dziewięć miesię­cy i pole­ga na codzi­en­nym odmaw­ia­n­iu jed­nej tajem­ni­cy różań­cowej: rados­nej, bolesnej lub chwaleb­nej (Ojcze Nasz, 10 Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu) oraz spec­jal­nej mod­l­itwy w intencji dziec­ka nien­ar­o­d­zonego i jego rodziców.

Dzieło Duchowej Adopcji moż­na pod­jąć w każdym cza­sie (w Polsce ofic­jal­ną datą jest 25 mar­ca — świę­to Zwias­towa­nia Pańskiego) przez uroczyste złoże­nie ślubowa­nia na Mszy świętej (po odczy­ta­niu Ewan­gelii) lub gdy nie ma warunk­ów do złoże­nia uroczys­tego przyrzeczenia w koś­ciele, indy­wid­u­al­nie w dowolne świę­to Mat­ki Bożej, przed krzyżem lub świę­tym obrazem.

Tuż po Świę­tach Bożego Nar­o­dzenia (28 grud­nia) obchod­zone jest wspom­nie­nie Świę­tych Młodzianków Męczen­ników. Jest ono związane z mod­l­itwą ekspi­a­cyjną, wyna­gradza­jącą za grzechy prze­ci­wko życiu ludzkiemu. W tym dniu obroń­cy życia mod­lą się w intencji matek, ojców i lekarzy, którzy przy­czynili się do abor­cji nien­ar­o­d­zonych dzieci oraz dzi­en­nikarzy i par­la­men­tarzys­tów, którzy opowiada­ją się za „cywiliza­cją śmier­ci”. Zachę­cam wszys­t­kich do włączenia się w mod­l­itwę ekspi­a­cyjną w dniu Świę­tych Młodzianków Męczenników.