Środki wczesnoporonne

Środki wczesno­poronne – prze­drostek „wczesno” oznacza, że dane środki stosowane są w pier­wszych godz­i­nach, dni­ach lub tygod­ni­ach. Nato­mi­ast „poronne”, gdyż efek­tem jest śmierć dziecka w fazie embri­on­al­nego roz­woju. W Polsce dostępne są następu­jące środki wczesno­poronne (przez środowiska proabor­cyjne, w celu ominię­cia ich prawdzi­wego znaczenia, nazy­wane „antykon­cepcją awaryjną”, „antykon­cepcją po”, „pigułką dnia następ­nego”): Postinor-Duo; wkładki i spi­rale wewnątrzmaciczne.

Postinor-Duo (czyli D-norgestrel-levonorgestrel) jest preparatem wczesno­poron­nym, który odd­zi­ałuje na błonę śluzową macicy, nie dopuszcza­jąc do implan­tacji blas­to­cysty (poczętego dziecka)[1]. Spośród różnych manip­u­lacji medi­al­nych i pra­sowych, podawane w niek­tórych mag­a­zy­nach infor­ma­cje o 97% skuteczności „antykon­cep­cyjnej” Lev­onorgestrelu są nieprawdą, gdyż w 15% przy­pad­ków pomimo zas­tosowa­nia tej sub­stancji dziecko rozwija się dalej[2].

Wkładki wewnątrz­maci­czne (spi­rale) znane pod nazwą IUD (Intra-Uterine Device) wykony­wane z tworzywa sztucznego owiniętego miedzianym lub sre­brnym dru­cikiem, wywołują stan zapalny błony śluzowej macicy, uniemożli­wia­jąc zag­nieżdże­nie poczętego już dziecka[3], które w kon­sek­wencji umiera. W przy­padku stosowa­nia wkładek wewnątrz­maci­cznych ist­nieje ryzyko: uszkodzenia ściany macicy, bezob­ja­wowego wypad­nię­cia wkładki, bólów skur­czowych, plamienia międzymiesiączkowego, obfi­tych miesiączek, zapale­nia przy­datków, poronienia sep­ty­cznego, ciąży poza­maci­cznej, zapale­nia błony śluzowej jamy macicy, mięśniówki trzony macicy oraz promienica narządu rod­nego[4].

Pro­dukowane dziś antykon­cep­cyjne środki hor­mon­alne, obok dzi­ała­nia antykon­cep­cyjnego (blokowanie owu­lacji), dzi­ałają również wczesno­poron­nie, w sytu­acji gdy dojdzie do owu­lacji i poczę­cia. W preparat­ach tych bowiem zawarte są środki hor­mon­alne, które niszczą błonę śluzową macicy i uniemożli­wiają implan­tację poczętego dziecka. Stopień zawod­ności tabletki antykon­cep­cyjnej wynosi 3% (u 3% par, które sto­sują ten rodzaj antykon­cepcji, dochodzi do poczę­cia dziecka). Kobi­ety je zaży­wa­jące niejed­nokrot­nie nie zdają sobie sprawy z faktu, że dokon­ały abor­cji (zabójstwa poczętego dziecka)[5].

Obec­nie zmi­anie uległy zarówno metody przeprowadza­nia zabiegów prz­ery­wa­nia ciąży, jak i metody dzi­ałań zwolen­ników abor­cji. Nowym tren­dem abor­cyjnym jest przeprowadzanie abor­cji za pomocą pigułki wczesno­poron­nej typu RU-486. Dane z amerykańs­kich klinik abor­cyjnych wskazują, że w 2008 roku abor­cje far­mako­log­iczne stanow­iły 17% wszys­t­kich zabiegów prz­ery­wa­nia ciąży[6].

RU-486 (mifepri­s­tone) – preparat poronny, który uszkadza śluzówkę powodu­jąc tym samym śmierć rozwi­ja­jącego się dziecka na skutek prz­er­wa­nia dotle­ni­a­nia i odży­wia­nia przez orga­nizm matki. Mizo­pros­tol podawany dwa dni później powoduje silne skur­cze macicy i krwaw­ienia mające usunąć martwy już płód z łona kobi­ety[7]. Pigułka abor­cyjna może być stosowana nawet do 63 dnia od pier­wszego ostat­niej miesiączki (Francja)[8]. Zabija się wów­czas ponad 2 cen­tymetrowe dziecko, mające już wyk­sz­tał­coną więk­szość organów wewnętrznych, któremu bije serce, pracuje mózg, a na jego twarzy można rozróżnić oczy, uszy, nos i wargi.

W Polsce RU-486 nie jest zare­je­strowany. Zgod­nie z Ustawą o planowa­niu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunk­ach dopuszczal­ności prz­ery­wa­nia ciąży oraz Kodek­sem karnym uży­wa­nia preparatu RU486 jako środka wczesno­poron­nego jest przestępst­wem. Pomimo tego faktu pojaw­iają się ogłoszenia RU486 w internecie. Pol­ska Fed­er­acja Ruchów Obrony Życia pode­j­muje dzi­ała­nia aby, zlik­wid­ować takie ogłoszenia. Po stara­ni­ach członków Fed­er­acji proku­ra­tor gen­er­alny wydał nakaz ściąg­nię­cia z inter­netu tego typu ogłoszeń, jed­nak prob­lem nadal ist­nieje. Dlat­ego zachę­camy wszys­t­kich do infor­mowa­nia odpowied­nich władz o każdym ogłosze­niu pro­mu­ją­cym środki wczesno­poronne, gdyż w świetle obow­iązu­jącego prawa są one przestępstwem.

Przed­staw­ianie abor­cji far­mako­log­icznej jako skutecznej niein­wazyjnej i bez­piecznej, w porów­na­niu z abor­cją chirur­giczną, jest mitem i manip­u­lacją środowisk proaborcyjnych.

Kom­p­likacje zdrowotne po zaży­ciu pigułki poron­nej RU-486:

 Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków FDA podała, że pigułka abor­cyjna od roku jej wprowadzenia na rynek (2000) zabiła w USA 14 kobiet, 2200 kobiet doz­nało uszczer­bku na zdrowiu wskutek jej zas­tosowa­nia; 612 kobiet wyma­gało hos­pi­tal­iza­cji, 339 wyma­gało trans­fuzji, 256 doświad­czyło infekcji, z czego 48 przy­pad­ków FDA określa jako „poważne”[9].

 Według John­stona śmiertel­ność kobiet po zas­tosowa­niu RU-486 to 125 zgonów na 100 000 kobiet. Równocześnie trzeba zaz­naczyć, że śmiertel­ność około­porodowa matek w USA to 5 zgonów na 100 000 rodzą­cych kobiet[10].

 Od 8–10% kobiet, które zażyły RU-486 wymaga dal­szej inter­wencji chirur­gicznej (abor­cji chirur­gicznej). Około 1,3% ciąż nie ulega prz­er­wa­niu i dziecko rozwija się z uszkodzeni­ami twarzy, kończyn i cza­szki[11].

 Według fran­cus­kich badań, trans­fuzje krwi były konieczne w 2% przy­pad­ków. Pon­adto odno­towano wymioty w 44% przy­pad­ków, biegunkę w 36% przy­pad­ków[12], bóle głowy (32%), zawroty głowy (12%), gorączkę i infekcje (4%), niepokój, bezsen­ność oraz ane­mię (2%)[13].

 99% zgłasza niepożą­dane efekty po zaży­ciu RU-486, a prawie wszys­tkie doz­nają bólu[14].

 Sza­cuje się pon­adto, że ból psy­chiczny związany z poczu­ciem winy kobi­ety może być porówny­walny w przy­padku abor­cji po zaży­ciu RU-486, jak w przy­padku abor­cji chirur­gicznej, ponieważ odpowiedzial­ność za śmierć dziecka w więk­szym stop­niu spoczywa na kobiecie, która jed­nocześnie ma kon­takt ze zwłokami dziecka.

Powyższe dane potwierdzają jed­noz­nacznie, że abor­cja za pomocą preparatu RU-486 (podob­nie jak każda abor­cja) niesie za sobą śmierć dziecka, ale i poważne kon­sek­wencje dla zdrowia fizy­cznego i psy­chicznego kobiety.

„Połącze­nie się jąder komórkowych jaja i plem­nika jest to najważniejszy moment zapłod­nienia – pow­stanie nowego orga­nizmu. Od momentu połączenia się jąder komórkowych jaja i plem­nika rozpoczyna się rozwój nowego człowieka[15]„

Wbrew wszelkim manip­u­lacjom środowisk proabor­cyjnych, należy pod­kreślić, iż środki wczesno­poronne – abor­cyjne — zabi­jają niewinne dziecko w pier­wszych chwilach jego życia, chwilach, w których najbardziej potrze­buje opieki drugiego człowieka.

Przyp­isy:

  1. Phar­min­dex, 2003, Med­i­Me­dia Inter­na­tional Sp. z o. o.
  2. Van Look P. F. A., von Hertzen H., Ran­domised con­trolled trial of lev­onorgestrel ver­sus the Yuzpe reg­i­men of com­bined oral con­tra­cep­tives for emer­gency con­tra­cep­tion, w: „The Lancet”, 352: 42833, 1998.
  3. Sher­ing, 2004, http://www.schering.pl/aith_antykoncepcja_mech.php.
  4. Siuda E., Far­makolo­gia środ­ków wczesno­poron­nych, w: „Służba Życiu” nr 1/2005, s. 9.
  5. Ch. Kahlen­born, W jaki sposób dzi­ałają pigułki hor­mon­alne oraz inne środki antykon­cep­cyjne, A. J. Katolo (tłum.), [w:] A. J. Katolo (red.), Bez­droża antykon­cepcji, Wyd. „Gaudium”, Lublin 2001, s. 35,41,51.
  6. Guttmacher Insti­tute, In Brief: Fact Sheet, sier­pień 2011.
  7. J. Duin, Teen Dead after Abor­tion Pill, The Wash­ing­ton Times, Sep­tem­ber 22, 2003.
  8. Nowakowska E., Przed czy po, w: „Poli­tyka” 43/2000.
  9. RCM 2007–525, NDA 20–687, Mifepri­s­tone U.S. Post­mar­ket­ing Adverse Events Sum­mary through 04/30/2011
  10. McGov­ern C., Women Dies in Cana­dian Abortion-Pill test­ing, w: „The National Catholic Reg­is­ter”, 7 – 13.10.2001.
  11. FDA, FDA Approves Mifepri­s­tone For The Ter­mi­na­tion of Early Preg­nancy, 28.09.2000; FDA, Mem­o­ran­dum to NDA 20–687 MIFEPREX (mifepri­s­tone), 28.09.2000, www.fda.gov.
  12. El-Refaey, in., Induc­tion of abor­tion with mifepri­s­tone (RU 486) and oral or vagi­nal miso­pros­tol, w: „The New Eng­land Jour­nal of Med­i­cine” 13 April 1995.
  13. Spitz I., in., Early preg­nancy ter­mi­na­tion with mifepri­s­tone and miso­pros­tol in the United States, „The New Eng­land Jour­nal of Med­i­cine” 30 April 1998.
  14. Spitz I., in., Early preg­nancy ter­mi­na­tion with mifepri­s­tone and miso­pros­tol in the United States, „The New Eng­land Jour­nal of Med­i­cine” 30 April 1998.
  15. Z. Bielańska-Osuchowska, „Jak zaczyna się życie człowieka”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 34.

Możliwość komentowania jest wyłączona.